Solo zeezeilster Christa ten Brinke heeft de eerste etappe (1100 zeemijl, 2037 kilometer) van de Mini Transat 6.50 naar het Portugese eiland Madeira met succes afgelegd. Zij finishte op 5 oktober om 16.06 uur lokale tijd en staat daarmee 29ste in het klassement. Ten Brinke kwam als derde vrouw in de serie-klasse binnen. In deze klasse doen 48 mini’s mee. Haar echtgenoot Ysbrand Endt finishte eerder die dag en staat op een tiende plek in de ranglijst. De solozeilers zijn zondag 25 september vertrokken vanuit La Rochelle (Frankrijk) en zullen donderdag 13 oktober de feitelijke oversteek van de Atlantische oceaan maken en de 3100 zeemijl (5741 kilometer) naar het Braziliaanse Salvador de Bahia overbruggen.

Loslaten
Christa deed na aankomst in Madeira verslag van het eerste deel van haar avontuur. Het eerste wat haar opviel is dat het zo normaal is om weer op de kade te zijn. “Tijdens het zeilen dacht ik echt: het kan nooit normaal. Er gebeuren onderweg zoveel dingen, zoveel indrukken. In het begin lagen we met veel boten dicht bij elkaar. Toen ging ik overstag en opeens zag ik Ysbrand! We hebben een hele tijd samen opgevaren.” Lachend: “Ik ging harder”. “Maar op een gegeven moment moet je loslaten”, vervolgt ze. “Het is makkelijker om geen contact te hebben dan wel. Ysbrand merkte dat ik hem in 1 keer los moest laten. We waren allebei vol vertrouwen dat het goed zou komen.”

Beproeving
Voor amateurzeilster Ten Brinke was de tocht naar Madeira een behoorlijke beproeving. “Ik had geen idee hoe ik de wedstrijd moest varen: het weer was zo onvoorspelbaar en ik had veel problemen met de boot. Ik kon onder andere geen weerberichten ontvangen. Er was op het water heel veel verschil in windkracht en windrichting. Het was echt een chaos.”

Eenzaam
“Je hebt niemand om je heen om mee te delen. Ik was volledig afgesloten van de wereld op het contact met 1 persoon na, Pip Hare, een Engelse zeilster, die ik via de marifoon sprak. We zochten elkaar telkens op.”

Ongeluk
“Toen ik hoorde dat Ysbrand was flauw gevallen en gewond was geraakt had ik hem al vijf dagen niet gesproken. Ik wist niet precies wat er was gebeurd en hoe het met hem ging, dus ik was heel ongerust.”

“Toen ik Ysbrand op de kade zag staan was het wel heel heftig. Je voelt op zo’n moment wat je allebei hebt meegemaakt, ieder op z’n eigen manier. Maar de eerste die ik echt omhelsde was mijn moeder. ”

Gevaar
Dat deze tocht niet zonder gevaren is merkt Ten Brinke al in de tweede nacht. “Ik knalde ‘s nachts bijna tegen iemand anders op. Diegene bleek te slapen. Ik roepen, fluiten, klappen, maar hij werd niet wakker. Ik kon hem gelukkig nog net ontwijken. Later had ik contact met hem over de marinofoon. Die jongen is best geschrokken dat hij niets doorhad. Dan besef je dat het echt mis hadden kunnen gaan.”

Etappe naar Bahia
Ten Brinke kijkt al weer vooruit naar de tweede etappe, naar Salvador de Bahia in Brazilie, die donderdag 13 oktober van start gaat. “Op zee zag ik het soms niet zitten en dacht ik eraan om op Madeira te blijven. Nu ik hier op de wal sta weet ik weer zeker dat ik klaar ben voor de tweede etappe. Ik heb veel geleerd van mijn boot. Het is een fijn gevoel, het geeft me vertrouwen.”

Please follow and like us: