Onze wacht zit er weer op. Het was op onze plek op de oceaan, chaotisch qua golven en een meer dan genoeg aan wind; 28knopen. En dat is te merken,middels ik dit schrijf,  ligt iedereen te kooi met krampende magen, vermoeide ogen en/of onrustige hoofden. De posities zijn weer binnen. Vanaf de eilanden heeft Ysbrand de meest oostelijke route gekozen van de hele vloot. Dit geheel tegen advies van de trainer in en niet risicoloos. Met minder wind maar ook met minder mijlen heeft het voor dit moment goed uitgepakt. De bofkont.

Alle boten varen nu richting het oosten met nog heel wat mijlen te gaan en,op een enkeling na, buiten marifoon contact van de begeleidingsschepen. Hopend dat marifoon nr3 wel de eenzaamheid op de 758 doorbreekt dmv contact met andere notendoppen. De eerste spinnakers van de vloot zijn alweer verloren. De 1 niet tijdens een verkeerd ingeschatte gijp of wissel. Maar domweg met zak en al van boord geschoven. De eigenaar is door gevaren. Wij hebben de spi ter plekke niet meer kunnen vinden. Een race als deze zonder spi is verloren. De meeste skippers brengen er dan ook 3 mee, zij het van verschillend formaat.

Voor nu; op naar de volgende posities. Om de tussentijd te vullen, lees ik de boeken van Bertus Buijs, Ostar zeiler(de Ostar is een solo zeilwedstrijd van Plymouth naar New York). Hij is net terug van een wereld omzeiling. Gevonden (Bertus en zijn boeken) op Fajal(Azoren).

PS1: Pen Ar Clos eigenaar (en kok) Bruno is op de Azoren ingewisseld voor Jack, vriend van race directeur Denis. Maar mijn wachten deel ik nog steeds met Xavier, ja hoor hij is echt van DE familie!

PS2: Verder heb ik beloofd aan Andre,vroegere eigenaar en bouwer van proto mini 265, 1 der 3 musketiers (transat 1999) om de groeten over te brengen aan Sander Bakker (transat 2001). Stoere verhalen over een Amerikaanse engel met catamaran. Inmiddels is Andre skipper op de Pen Ar Clos en wat kinderen rijker.

(Geplaatst door Riepko na e-mail van Christa)

Please follow and like us: